محققان دانشگاه هاروارد آمریکا که این تحقیق را انجام داده اند می گویند: فراز و نشیب های بدن در یک دوره ۲۴ ساعته ناشی از نوسانات هورمون ها، دمای بدن و فشار خون است که حالت روحی و سطح انرژی را در افراد تنظیم می کنند. از این رو تحولات مختلف بدن براساس یک نظم واقعی و ساعت درونی رخدادهای جسمی مختلفی را برای انسان رقم می زند.
محققان دانشگاه هاروارد متوجه شده اند که براساس این نظم درونی در صبحگاه به ویژه در مرحله آخر خواب، خطر ابتلا به یک حمله قلبی از هر زمان دیگری بیشتر است. خواب شدید در نیم ساعت آخر خواب می تواند باعث شود که قلب مقدار زیادی اکسیژن مصرف کند که درخواست های فیزیکی بیدار شدن و بیرون آمدن از رخت خواب را به دنبال دارد. در این زمان غده های آدرنالین نیز بیش از حد معمول هورمون آدرنالین ترشح می کنند تا به بدن برای بیدار شدن شوک وارد کنند و این می تواند باعث پارگی عروق کرونر شود.